Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Πως διαχειρίζεσαι τα πρέπει στην ζωή σου?


Ένας διάλογος που ενδιαφέρει τους περισσότερους.

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω την παρακάτω συνομιλία .


Και σκεφτόμουν …Ακούς εαυτέ μου ?
Ακούς και εσύ που ενδεχομένως έχεις διλήμματα?
Ανάμεσα στα πρέπει και στα μπορώ.
<<Πήρα όλα τα εύσημα, τα συγχαρητήρια τους επαίνους.>>
Τα εύσημα, τα μπράβο, στην πραγματικότητα ήταν η αποδοχή των άλλων.
Η επισφράγιση της αξίας μου ότι ήμουν στις επιταγές του πρέπει.
Τα εύσημα και η αποδοχή …Η αποδοχή, τεράστια δύναμη που στο όνομα της
οι θυσίες ξεπερνούν κάθε όριο αντοχής θνητού.
<<Η αποδοχή των άλλων τους καθορίζει ανώτερους>> είπα.
<<Όχι>>> είπε η πρώτη αντίδραση ..φυσιολογική.
Δεν απάντησα ..σιωπή την κοίταξα με συμπάθεια.
Με κοίταξε κάτι άστραψε στην ματιά της , το αγνόησε πολύ γρήγορα.
Συνέχισε να μιλάει με παράπονο.
Δεν έκλαιγε και απορούσα μετά κατάλαβα τι είχαν απογίνει αυτά
τα ποτάμια δάκρυα που περίμενα να δω και είχα έτοιμη την αγκαλιά όπως κάνω πάντα. Συμπάσχω μοιράζομαι σε κάθε τέτοια περίπτωση για να φιλτράρω μαζί με το κάθε άτομο και για να αποδυναμώσω, όλο αυτό το ενεργειακό μπλοκάρισμα.
Την ρώτησα τι προβλήματα έχει ?
<<Πάρα πολλά υγείας ποιο να σου πρωτοπώ?>>
Έχεις φίλους βλέπω ότι είσαι ένα ιδιαίτερα κοινωνικό άτομο!
Λίγους, και δεν έχω συχνές επαφές, βλέπεις οι αποστάσεις, αλλά κυρίως η ανημποριά μου υπάρχουν δυσκολίες!
<<Είμαι 80 ετών χα χα >
Γύρω στα 55 δεν μου είπες?
<<Ναι αλλά εγώ έτσι νοιώθω, έκλεισε με την ηλικία σαν να γέρασα γρήγορα κάτι με πίεζε να γεράσω!>>
Που είναι η αγάπη που εξαγόρασες θυσιάζοντας ένα τόσο μεγάλο μέρος της ζωής σου στο πρέπει.
Επιταγή χωρίς αντίκρισμα ήταν χρεοκοπημένη η επιχείρηση!
Εκείνοι που πίστευες ότι θα σε αποδέχονταν σαν ένα καλό αξιόλογο καλοπροαίρετο άτομο ήταν με κάποιο τρόπο κοντά σου τότε ?
<<όχι>>
Τώρα ?
<<Ούτε!>>
<<Τι τα σκαλίζεις εγώ νοιώθω εγκλωβισμένη σε ένα σάπιο σώμα δεν με υποστηρίζει κάνω κάθε προσπάθεια να ελέγχω τις αρρώστιες μου ,αλλά εκείνο χειροτερεύει.>>
Η αιχμαλωσία έχει πολλές μορφές .
Η αυτοτιμωρία επίσης
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι μια ισχυρή βάση για να δημιουργείται η αυτοκαταστροφή.

Οι θυσίες νομίζω ότι ναι αξίζει να γίνονται ,αλλά Όταν είναι για το συλλογικό καλό.
Όταν ένα βάρος δεν το αντέχεις και λυγίζεις τους ώμους σου, ζήτησε βοήθεια.
Ίσως κάποιο πουν μα δεν με βοηθάει κανείς.
Τότε ίσως χρειάζεται να μάθεις εξασκηθείς στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου, δικαίωμα για βοήθεια στήριξη υποστήριξη.
Και χρειάζεται μεγάλη προσοχή ποιόν ακριβώς βοηθάς ,βοηθάει και εκείνος τον εαυτό του? Έχει πραγματική ανάγκη βοήθειας και στήριξης? Η αδρανοποιείται και επαναπαύεται να ρίχνει όλο τα βάρος στους δικούς ώμους,
μήπως τους επιβαρύνεις με δουλειά δική του?
Προσοχή!
Αν συνεχίζεις να είσαι στην θέση του θύματος και δεν καταλαβαίνεις ότι είναι επιτακτική ανάγκη να το αλλάξεις αυτό ,συνεχίζεις να κουβαλάς τις συνθήκες ακόμη και αν δεν υφίστανται πλέον .Ο οίκτος που μπορεί να αποζητάς δεν θα σε θεραπεύσει ,γιατί ναι χρειάζεται αυτό το τραύμα θεραπεία. Αυτό ακριβώς είναι η ψυχοθεραπεία.
Αν γίνει κατανοητό τότε πράγματι αλλάζουν ζωές .

Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία –Ψυχοθεραπεία
Χαλκίδα – Αθήνα
kin 6973956727

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Λιγα απο τα ερασιτεχνικά έργα μου

  Λιγο χρώμα σε καμβά ενεργοποιεί την χαρά της δημιουργίας!