Παιδεία στον έρωτα, μέρος πρώτο - Κατερίνα Κατσάτου

Παιδεία στον έρωτα πρώτο μέρος - Κατσάτου Κατερίνα

ο Έλληνας έχει ελεύθερο πνεύμα είναι γενναίος λαός και με αρετές.

Είσαι Έλληνας; Τι προσκυνάς; Σηκώσου απάνω! Εμείς και στους Θεούς, όρθιοι μιλούμε»! Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

 Παρατηρώντας αυτό το διάστημα όλο και περισσότερο τον σημερινό άνθρωπο διαπιστώνω το αποτέλεσμα που έχει δημιουργήσει η έλλειψη παιδείας! Έναν κόσμο, δυστυχισμένο. Το σημερινό άνθρωπο φοβισμένο και ολιγαρκή να δέχεται ψίχουλα με ευγνωμοσύνη, να πληρώνει κάθε κόστος οικονομικό και ηθικό αδιαμαρτύρητα αυτός είναι ο σημερινός άνθρωπος! Και αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει ,τι θα μπορούσε να γίνει, για να αλλάξει όλη αυτή η κατάσταση, η τουλάχιστον να βελτιωθεί. Οι Έλληνες πρέπει να περπατάμε ευθυτενείς και όχι με γυρτούς κουρασμένους ώμους!!Δεν μας πάει δεν μας ταιριάζει η μιζέρια. Η προσπάθειες κάποιων ανθρώπων που προσφέρουν απλόχερα την γνώση στον δρόμο της πνευματικότητας ,που δεν είναι πολλοί βέβαια ενώ θα έπρεπε , αλλά παρά το γεγονός ότι οι προσπάθειες τους είναι σπουδαίες και σίγουρα βοηθούν πολύ, όμως φαίνεται μάλλον όχι πολλούς . Οι πολλοί Μάλλον θέλουν να ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ , και όχι να ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ, και να ορίζεται η ζωή τους από άλλους . Κατά την γνώμη μου ο Έλληνας έχει ελεύθερο πνεύμα είναι γενναίος λαός και με αρετές. Ίσως αυτό το πνεύμα είναι που χρειάζεται να το αναζητήσουμε ,να το θυμηθούμε μάλλον γιατί υπάρχει στο D.N A μας . Ενθύμηση χρειαζόμαστε και μέσα εκεί υπάρχει και όλη η έως τώρα χαμένη μας δύναμη

Τα 3 συναισθήματα που βοηθούν στην κατανόηση της ζωής μας

Οι άνθρωποι για πολλά, υπερβολικά πολλά χρόνια αναζητούσαμε

 την προσωπική μας αξία μας μέσα από το «έχω » και  τι «κάνω»

Πόσα χρήματα ακίνητα και υλικά έχω, και πόσες επιδόσεις ανταγωνιστικές έχω πετύχει εις το όνομα του κέρδους.

Όσα περισσότερα κέρδη είχε κάποιος τόσο άξιζε. Κοινωνική καταξίωση το λέγαμε αυτό.

Ο επιτυχημένος άνθρωπος ήταν εκείνος που είχε ντυθεί με τα χρήματα του.

Είχε μια αίγλη  γοήτευε ήταν σπουδαίος !

Ναι γιατί όχι; Αλλά  εκτός από τις επαγγελματικές επιτυχίες μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα θα έπρεπε να  είχε καλλιεργήσει και τον  εσώτερο εαυτό. Αλλά αυτός ο «μόχθος» δεν άφηνε χρονικά περιθώρια και ηρεμία  να σκεφτεί ,πως να σκεφτεί κάποιος τον εαυτό του ,ποιος είναι πραγματικά δηλαδή ,τι χρειάζεται η ψυχή του ,όταν ήταν τόσο βυθισμένος σε ένα αέναο αγχωτικό αγώνα ;

Εκείνος όμως ξεχασμένος πεταμένος θυσιασμένος διαμαρτυρόταν με προβλήματα κυρίως υγείας.

Αυτές τις διαμαρτυρίες τις αποκαλούσαμε τύχη και μόνο! Αστείο, αλλά έτσι ήταν και είναι ακόμη.

Ακόμα και σήμερα  ..δυστυχώς ένας αρκετά  μεγάλος αριθμός των σημερινών ανθρώπων  το ίδιο πιστεύει. Όλα είναι θέμα τύχης .

Κάθε μέρα διαπιστώνω ότι συνεχίζουμε πιστά να είμαστε εγκλωβισμένοι σε προσκολλήσεις, τόσο  δογματικά με καμία πρόθεση αλλαγής τουλάχιστον οπτικής γωνίας.

Ακόμα και τώρα οι πνευματικοί θησαυροί ενώ είναι πραγματικά τόσοι πολλοί ,που αυτή η ζωή δεν μας φτάνει να ανακαλύψουμε ,εμείς ξοδεύουμε τον χρόνο μας ,σπαταλάμε τον χρόνο μας σε μια ανούσια στερημένη ζωή, περιμένοντας πεισματικά μια επιστροφή σε κάτι που πέρασε και αυτό  ήταν η οικονομική ευημερία της οποίας  πήρε την θέση η ανάγκη για πνευματική ευημερία.

Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η κρίση φέρνει στην επιφάνεια   την πολιτισμική κρίση.

Αυτό ζούμε. Και δεν κάνουμε τίποτα κρυβόμαστε στα σπίτια μας ,ακόμα και στα τηλέφωνα μας ,που είναι πανάκριβα και αυτά δεν χτυπάνε, ούτε καλούμε, παίζουμε μόνο παιχνίδια ,δεν τολμάμε να τηλεφωνήσουμε ,κρυμμένοι πίσω ένα face book γράφουμε, γράφουμε  και μας «γράφουμε » και  μας «γράφουν» και η μοναξιά κερδίζει χώρο. Η απομόνωση αυξάνεται, βάζουμε ωραίες φωτογραφίες για να δείξουμε κάτι που δεν είμαστε, αλλά και αυτό πάλι μια αυταπάτη είναι. Βάζουμε likeσε τόσο ανόητα πράγματα στο facebook και στερούμε την δυνατότητα από κάτι ωραίο χρήσιμο να το δουν πολλοί.

Ακόμα και αν είναι ότι χρειάζεται κάποιος με έκκληση βοήθεια πολλές φορές και αυτό  κρυφά το κάνουμε μέσω messenger.

Μοναξιά και  απομόνωση ,αλλά  στο προφίλ μας οι κοινωνικότητα στο ζενίθ.

Και η κατάθλιψη θερίζει όλο και περισσότερο  κερδίζει χώρο! Η ΑΠΡΑΞΙΑ  και η ΑΕΡΓΙΑ  είναι οι  πιο κατάλληλοι  λόγοι για να είναι τόσο  δυσάρεστη η ζωή μας.

Ας μετακινηθούμε επιτέλους από εκείνες τις θέσεις βολέματος γιατί μπορεί να μοιάζουν άνετες αλλά είναι περισσότερο για να μας βυθίζουν στην θανατηφόρα αδράνεια.

Η ευθύνη τουλάχιστον η προσωπική για την αλλαγή είναι τώρα τόσο αναγκαία παρά ποτέ.

Μια καλή αρχή είναι να διαχωρίσουμε τρία βασικά συναισθήματα

ΧΑΡΑ = Είναι η βάση όλων των καλών 

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ= Είναι αυτό που νοιώθει κάποιος από το αποτέλεσμα μια προσπάθειας του

ΑΠΟΛΑΥΣΗ  = Όταν αναζητάει κάποιος μόνο την απόλαυση είναι κατώτερο συναίσθημα, και ανάγκη αυτοκαταστροφική γιατί λείπουν τα άλλα δυο.

Κατερίνα Κατσάτου

Ενεργειακή θεραπεύτρια

Χαλκίδα - Αθήνα

Ας μάθουμε ...Να ζητήσουμε πολλές φορές συγνώμη! Και να επανορθώσουμε!

Αν ήρθες στην ζωή για να μετρήσεις τα χρόνια σου και να ζήσεις μια φρόνιμη ζωή δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Μα αν είναι να χαθεί ο κόσμος κάποτε θα χαθεί από τους φρόνιμους που κάνουν τους ισχυρούς ισχυρότερους.
Μενέλαος Λουντέμης

 Ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα .Κάθε μέρα διαπιστώνω και ευτυχώς, ότι όσα σκέφτομαι όπως η παραπάνω φράση είναι ότι δεν με καθορίζει παράλογη. Παράλογο  είναι που τόσοι πολλοί  άνθρωποι δέχονται να συμμετέχουν να συνεργάζονται, να ελπίζουν, να περιμένουν ότι θα έρθει πάλι η αφθονία σε υλικά. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι αργά. Ίσως είναι αργά ,ίσως όμως και όχι!  Το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενεργοποιήθηκαν σε άλλες πιο πνευματικές κατευθύνσεις(αλλά αντίθετα εντάθηκαν οι προσκολλήσεις τους) από τις αλλαγές της οικονομικής κρίσης ίσως να μην ωφέλησε και τους ίδιους αλλά και τον κοινωνικό σύνολο. Και ακόμα επιμένουν να ζητούν ξανά πίσω την προηγούμενη καθημερινότητα που είχε σαν γνώμονα το κέρδος και την σπατάλη ταυτόχρονα. Την σπατάλη του σώματος και την απραξία του πνεύματος. Ένας αέναος ατελέσφορος κύκλος προσπαθειών για να ΓΙΝΕΤΑΙ κάποιος όχι να αναζητά ποιος ΕΙΝΑΙ!!! θυσία του πνεύματος και του σώματος στο βωμό της ύλης ,για να έχει, για να αποκτήσει και μέσα από αυτά να καταξιώνεται. Και τελικά ...για μια ακόμη φορά ..ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ την αλλαγή, γιατί είναι αλήθεια, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την αλλαγή και ζουν ακινητοποιημένοι από τον φόβο βυθισμένοι ωστόσο σε μια ανεπιθύμητη αλλαγή ,έτσι ζούμε μέσα στον φόβο, την μιζέρια , την ελπίδα ,και την πνευματική αιχμαλωσία. Ωστόσο βρισκόμαστε σε μια αλλαγή, κάτι που μας φόβιζε τόσο .Αλλά μένουμε μέσα εκεί ακινητοποιημένοι !!Αυτό που φοβόμαστε αυτό συμβαίνει!!Αλλά θέλουμε και από εκεί να αποδράσουμε !!Όχι για την ΕΛΕΥΕΘΡΙΑ μας αλλά για την επιστροφή στην προηγούμενη φυλακή. Δεν θυμίζουν λίγο το Σπήλαιο του Πλάτωνα όλα αυτά? Ακόμα εξακολουθούμε να αναζητάμε τις εξωτερικές ηδονές όπως έλεγε ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ στην επιστολή του προς Μενοικέα. Ακόμα δεν καταλάβαμε ότι όλα όσα αποζητούμε και με πολύ μεγάλο τίμημα για το καθένα, ήταν επειδή μας έλειπε η χαρά ,η εσωτερική ηδονική κατάσταση όπως την περιγράφει ο Επίκουρος. Έχουμε ανάγκη όλα τα επιφανειακά όταν μας λείπει η εσωτερική ηδονική κατάσταση. Όταν απαγκιστρωθούμε από αυτά τότε συνεχίζω πάλι με την φράση του ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ «λύεται πας της ψυχής μου ο χειμών» Ας μην σκεφτόμαστε ότι είναι αργά ας συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε σε προσωπικό και πνευματικό επίπεδο. Να προσπαθούμε ακόμα και αν αυτός ο κόσμος καταστραφεί να αφήσουμε και εμείς το ίχνος μας . Κάτι να κληροδοτήσουμε στους νεότερους τους το οφείλουμε άλλωστε. Μετά από ένα τόσο επίπλαστο κόσμο που τους δίναμε ας τους πούμε την αλήθεια ότι κάναμε λάθος !!! Και ας τους δωρίσουμε κάτι ακόμα πιο σημαντικό !!Τι μάθαμε εμείς από αυτό το λάθος! Και να τους ζητήσουμε συγνώμη.Ας φυτέψουμε ένα δέντρο για να εχουν την σκιά τους οι κληρονόμοι μας !Εμείς πλέον ίσως δεν προλάβουμε .Αλλά... είναι χρέος μας να φυτέψουμε όσα περισσότερα δένδρα μπορούμε(,και όχι να τα ξεριζώνουμε όπως μας προτείνουν και εμείς το πράττουμε) και κυριολεκτικά και μεταφορικά .Πρέπει να ζητήσουμε μεγάλες ΣΥΓΝΩΜΕΣ 

Εκπαίδευση και παιδεία

Για πολλά χρόνια πιστεύουμε ότι η παιδεία είναι η σχολική εκπαίδευση. Αλλά η παιδεία είναι κάτι διαφορετικό από την εκπαίδευση, είναι αυτό που σε κάνει να παρατηρείς και να διακρίνεις κάποιον από τις παρακάτω περιπτώσεις κατα την γνώμη μου υπάρχουν τρεις !!! Η πρώτη περίπτωση είναι εκείνος ο εκπαιδευμένος άνθρωπος, αλλά δεν έχει ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Η δεύτερη περίπτωση είναι εκείνος ο άνθρωπος που έχει και τα δυο και εκπαίδευση αλλά και παιδεία !Και για να πω την αλήθεια είναι λίγο σπάνιο αυτό, διότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι με ένα πολύ ισχυρό εγώ αγκιστρώνονται στην τέχνη η την επιστήμη που διδάχτηκαν. Και η τρίτη περίπτωση είναι εκείνος ο άνθρωπος που έχει μόνο πνευματική παιδεία, Εκείνος πιστεύω είναι που τα έχει όλα. Γιατί ..εκείνος έχει επιλέξει να αξιοποιήσει τον χρόνο του να μελετήσει να μάθει αυτά που αγαπά και φυσικά θα τα μάθει πολύ καλά. Είναι εκείνος που αγαπά να μαθαίνει να διδάσκει ότι γνωρίζει προς όφελος του συνόλου, είναι εκείνος που έχει αγάπη και σεβασμό στο Θεό στην φύση και στον συνάνθρωπο. Είναι εκείνος που όταν τον συναντάς έχει ένα φως ανεξάρτητα από ηλικία του . Είναι εκείνος που δεν σε σπρώχνει για να περάσει, είναι εκείνος που σκέφτεται ότι όλα ανήκουν σε όλους. Είναι εκείνος που βλέπει με αγάπη τον συνάνθρωπο. Είναι εκείνος που παρκάρει το αυτοκίνητο του στον χώρο που του αναλογεί, που μπορεί να νοιάζεται για τον χώρο που θα χρειαστεί κάποιος άλλος . Είναι εκείνος που ξεχωρίζει γιατί δεν έχει προσκολλήσεις αλλά απλώς αγαπάει. Είναι εκείνος που δεν σπαταλά τον χρόνο του και τον αξιοποιεί στο έπακρο. Είναι εκείνος που είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει τον συνάνθρωπο του αλλά όχι για ελεημοσύνη, μόνο για να τον στηρίξει να ξαναβρεί τις δυνάμεις του. Είναι εκείνος που είναι συνεχώς δημιουργικός και που προσφέρει γαλήνη ηρεμία με την παρουσία του. Είναι ενθαρρυντικός αλλά και υποστηρικτικός σε κάθε καλή προσπάθεια. Είναι εκείνος που έχει ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση και σε κάθε πλάσμα της φύσης και δείχνει έμπρακτα τον σεβασμό του. Είναι εκείνος που δεν εξαπάτα τον εαυτό του επειδή αυτό εξυπηρετεί. Πιστεύει στο καλό και είναι πνευματικός αναζητητής αλλά και μαθητής της ζωής εσαεί. Είναι αξιοπρεπής σεμνός και καθόλου όχι εγωιστής !Ξέρει να ξεχωρίζει την αυτοεκτίμηση από την αλαζονεία. Πόσο ποιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας αν προσπαθούσαμε όλοι λίγο η πολύ να προσεγγίσουμε αυτό το τελευταίο πρότυπο ανθρώπινης ύπαρξης . Αιώνια ρομαντική πιστεύω ότι μπορούμε ,αρκεί να θέλουμε και να προσπαθήσουμε . Υπάρχουν πολλοί υπέροχοι τρόποι να διεκδικήσουμε μια όμορφη ήρεμη δημιουργική ζωή με σωματική αλλά κυρίως με πνευματική υγεία.