Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Πως διαχειρίζεσαι τα πρέπει στην ζωή σου?


Ένας διάλογος που ενδιαφέρει τους περισσότερους.

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω την παρακάτω συνομιλία .


Και σκεφτόμουν …Ακούς εαυτέ μου ?
Ακούς και εσύ που ενδεχομένως έχεις διλήμματα?
Ανάμεσα στα πρέπει και στα μπορώ.
<<Πήρα όλα τα εύσημα, τα συγχαρητήρια τους επαίνους.>>
Τα εύσημα, τα μπράβο, στην πραγματικότητα ήταν η αποδοχή των άλλων.
Η επισφράγιση της αξίας μου ότι ήμουν στις επιταγές του πρέπει.
Τα εύσημα και η αποδοχή …Η αποδοχή, τεράστια δύναμη που στο όνομα της
οι θυσίες ξεπερνούν κάθε όριο αντοχής θνητού.
<<Η αποδοχή των άλλων τους καθορίζει ανώτερους>> είπα.
<<Όχι>>> είπε η πρώτη αντίδραση ..φυσιολογική.
Δεν απάντησα ..σιωπή την κοίταξα με συμπάθεια.
Με κοίταξε κάτι άστραψε στην ματιά της , το αγνόησε πολύ γρήγορα.
Συνέχισε να μιλάει με παράπονο.
Δεν έκλαιγε και απορούσα μετά κατάλαβα τι είχαν απογίνει αυτά
τα ποτάμια δάκρυα που περίμενα να δω και είχα έτοιμη την αγκαλιά όπως κάνω πάντα. Συμπάσχω μοιράζομαι σε κάθε τέτοια περίπτωση για να φιλτράρω μαζί με το κάθε άτομο και για να αποδυναμώσω, όλο αυτό το ενεργειακό μπλοκάρισμα.
Την ρώτησα τι προβλήματα έχει ?
<<Πάρα πολλά υγείας ποιο να σου πρωτοπώ?>>
Έχεις φίλους βλέπω ότι είσαι ένα ιδιαίτερα κοινωνικό άτομο!
Λίγους, και δεν έχω συχνές επαφές, βλέπεις οι αποστάσεις, αλλά κυρίως η ανημποριά μου υπάρχουν δυσκολίες!
<<Είμαι 80 ετών χα χα >
Γύρω στα 55 δεν μου είπες?
<<Ναι αλλά εγώ έτσι νοιώθω, έκλεισε με την ηλικία σαν να γέρασα γρήγορα κάτι με πίεζε να γεράσω!>>
Που είναι η αγάπη που εξαγόρασες θυσιάζοντας ένα τόσο μεγάλο μέρος της ζωής σου στο πρέπει.
Επιταγή χωρίς αντίκρισμα ήταν χρεοκοπημένη η επιχείρηση!
Εκείνοι που πίστευες ότι θα σε αποδέχονταν σαν ένα καλό αξιόλογο καλοπροαίρετο άτομο ήταν με κάποιο τρόπο κοντά σου τότε ?
<<όχι>>
Τώρα ?
<<Ούτε!>>
<<Τι τα σκαλίζεις εγώ νοιώθω εγκλωβισμένη σε ένα σάπιο σώμα δεν με υποστηρίζει κάνω κάθε προσπάθεια να ελέγχω τις αρρώστιες μου ,αλλά εκείνο χειροτερεύει.>>
Η αιχμαλωσία έχει πολλές μορφές .
Η αυτοτιμωρία επίσης
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι μια ισχυρή βάση για να δημιουργείται η αυτοκαταστροφή.

Οι θυσίες νομίζω ότι ναι αξίζει να γίνονται ,αλλά Όταν είναι για το συλλογικό καλό.
Όταν ένα βάρος δεν το αντέχεις και λυγίζεις τους ώμους σου, ζήτησε βοήθεια.
Ίσως κάποιο πουν μα δεν με βοηθάει κανείς.
Τότε ίσως χρειάζεται να μάθεις εξασκηθείς στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου, δικαίωμα για βοήθεια στήριξη υποστήριξη.
Και χρειάζεται μεγάλη προσοχή ποιόν ακριβώς βοηθάς ,βοηθάει και εκείνος τον εαυτό του? Έχει πραγματική ανάγκη βοήθειας και στήριξης? Η αδρανοποιείται και επαναπαύεται να ρίχνει όλο τα βάρος στους δικούς ώμους,
μήπως τους επιβαρύνεις με δουλειά δική του?
Προσοχή!
Αν συνεχίζεις να είσαι στην θέση του θύματος και δεν καταλαβαίνεις ότι είναι επιτακτική ανάγκη να το αλλάξεις αυτό ,συνεχίζεις να κουβαλάς τις συνθήκες ακόμη και αν δεν υφίστανται πλέον .Ο οίκτος που μπορεί να αποζητάς δεν θα σε θεραπεύσει ,γιατί ναι χρειάζεται αυτό το τραύμα θεραπεία. Αυτό ακριβώς είναι η ψυχοθεραπεία.
Αν γίνει κατανοητό τότε πράγματι αλλάζουν ζωές .

Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία –Ψυχοθεραπεία
Χαλκίδα – Αθήνα
kin 6973956727

Η άστεγη και οι ήρωες !

Της Κατερίνας Κατσάτου | © TherapyWave.eu

Απόσπασμα από το ημερολόγιο μου.

Εδώ και αρκετό καιρό έχει κολλήσει στο μυαλό μου βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ «Άκου ανθρωπάκο» και αιτία ήταν το περιστατικό που θα περιγράψω…

Μια κοπέλα έκλαιγε καθισμένη στον δρόμο. Μόνη απελπισμένη απόλυτα δυστυχισμένη. Οι περαστικοί αδιάφοροι, μερικοί πιο γενναιόδωροι έριχναν απλά μια φευγαλέα ματιά. Άλλοι με λίγο οίκτο. Άλλοι με υποτίμηση! Άλλοι με καχυποψία! Άλλοι ακόμη και με αυστηρότητα.

«27 ετών είμαι» είπε κλαίγοντας «Είναι ντροπή να ζητιανεύω για το φαγητό μου»

Μια γυναίκα έσκυψε κοντά της και της κρατούσε το χέρι μέσα στα δικά της, ένα πραγματικά πολύ βρώμικο χέρι. Αλλά εκείνη η στοργική γυναίκα έβλεπε μια ψυχή που την ξέπλεναν από τον πόνο τα άφθονα δάκρυα της νεαρής κοπέλας που ζητιάνευε. Τι ζητιάνευε όμως;

«Χρήματα…;» σκεφτόταν (αν σκεφτόταν) μια μεσήλικη που τριγυρνούσε γύρω και πάνω από τις δυο γυναίκες με ψυχή γεμάτη περιέργεια, και ένα στόμα γεμάτο από μια τυρόπιτα που μασουλούσε προκλητικά μπροστά στο πεινασμένο κορίτσι!

«Πεινασμένο…;» Άραγε ποια ακριβώς ήταν η πιο ισχυρή πείνα της; Μήπως ήταν για λίγη αγάπη, λίγη στοργή, λίγη κατανόηση, λίγη ανθρωπιά;

«Έχω ανάγκη από ένα μπάνιο» έλεγε η κοπέλα.

«Δεν έχω σπίτι, δεν έχω κανέναν μένω σε ερείπια» έλεγε, «Θα με διώξουν σαν σκυλί αν με αντιληφθούν οι ιδιοκτήτες, και έρχεται και ο χειμώνας.»

Ενώ εκείνη ένοιωθε ντροπή, και ακόμη τόσα άλλα άσχημα συναισθήματα, η γυναίκα που της κρατούσε το χέρι με αγάπη της μιλούσε με συμπόνια. Με όλη την καλή διάθεση να δώσει όποια βοήθεια μπορούσε, της έκανε ερωτήσεις για να δει με ποιόν τρόπο θα γινόταν να την βοηθήσει.

Μαζεύτηκε κόσμος, και μερικές γυναίκες γεμάτες περιέργεια, σαν να παρακολουθούσαν μια διασκεδαστική παράσταση, μια τέτοια σαν αυτές που συμβαίνουν έξω στο δρόμο, τόσο μακριά από την δική τους ασφαλή ζωή, και κρατούν από αυτές μόνο μια ανόητη περηφάνια. Μία παράσταση που θα έχουν να διηγηθούν εντυπωσιάζοντας τους φίλους τους, περιγράφοντας την δυστυχία που είδαν! Ήθελαν να είναι μάρτυρες για να έχουν θέμα συζήτησης στον καφέ της ημέρας, να επαναλάβουν σε άλλους το γεγονός!

Μια ζητιάνα και μια άλλη που παρίστανε την φιλάνθρωπο της κρατούσε το χέρι και της μιλούσε με συμπόνια. Ήταν απλώς ένα αξιοπερίεργο θέαμα για αυτές τις «κυρίες» που με ιδιαίτερο θράσος προσπάθησαν να ειρωνευτούν και να ξεγελάσουν προφασιζόμενες ότι είχαν προσβληθεί και αδικηθεί ενώ δεν είχαν κάνει κάτι άσχημο. Κάθε άλλο! Όταν η κυρία τους ζήτησε να απομακρυνθούν. Είπαν προσβεβλημένες ότι κάποιον περίμεναν! Και η ευτραφής κυρία με την τυρόπιτα έγινε υποστηρικτική στις αδικημένες «άκους ανθρωπάκο»;

Δεν αναφέρομαι στις τσιγγάνες που έκαναν το ίδιο επειδή στα ένστικτα που βασίζονται ακόμη βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, απαλλάσσοντας τες από κάθε σχόλιο.

Η εύσωμη κυρία συνέχιζε να περιφέρεται γεμάτη περιέργεια από την αρχή και δεν σταμάτησε να τρώει την τυρόπιτα. Με ειρωνεία, με περιέργεια, με αμφισβήτηση, με καχυποψία και αγένεια «άκους ανθρωπάκο»; Μπροστά σε ένα πεινασμένο κορίτσι, που ένας Θεός ήξερε πως βρέθηκε εκεί, και από πότε είχε να φάει κάτι.

Η δύστυχη κοπέλα ένοιωσε ενοχλημένη και μάλλον περισσότερο από ντροπή που την κοιτούσαν, και ζήτησε και εκείνη (ντρεπόταν) να φύγουν, και πολύ ευγενικά, ναι αξιοπρέπεια υπάρχει και όταν κάθεσαι στο δρόμο και έχεις απελπιστεί, δεν είσαι θέαμα, είσαι άνθρωπος, και έχεις την ίδια αξία, η μάλλον ίσως και περισσότερη από εκείνη την κυρία που έτρωγε τη τυρόπιτα, και από τις πιο νεαρές που προφασίστηκαν ότι κάτι περίμεναν, και ήταν και εριστικές από πάνω!

«Άκου ανθρωπάκο»

Ποιος νοιάζεται! Ναι; Τελικά σε αυτό θα μείνουμε; Ποιός νοιάζεται; Και γιατί να νοιαστούμε; Όλοι έχουμε έτοιμες ωραιότατες δικαιολογίες για να μην βοηθήσουμε να ενδιαφερθούμε με ανθρωπιά. Όμως κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι αύριο δεν θα είμαστε εμείς εκεί στο δρόμο! Η ζωή είναι απρόβλεπτη, και γεμάτη εκπλήξεις. Επιτέλους ας σταματήσουμε τις δικαιολογίες που βρίσκουμε με τόση ευκολία για να μην βοηθήσουμε κάποιον!

Ας κάνουμε το ελάχιστο που μπορούμε τουλάχιστον από το τίποτα. Τουλάχιστον σε κάποιον που έχει ανάγκη πραγματικά από βοήθεια. Εκεί είναι που χρειάζεται να δώσει κάνεις όσο και ότι μπορεί και όχι όπως συχνά οι περισσότεροι ξοδεύουμε την δυναμική μας και τα αποθέματα μας από δυνάμεις στο να επιμένουμε να βοηθήσουμε άλλους που δεν θέλουν να λάβουν την πολύτιμη βοήθεια μας. Να κατασπαταλάμε τον πολύτιμο μας χρόνο σε ανθρώπους που πετάνε στα σκουπίδια κάθε προσφορά ενώ κάποιοι άλλοι τον χρειάζονται πραγματικά και θα το αξιοποιήσουν.

Κανείς δεν θα αλλάξει τίποτα αν δεν το θέλει πραγματικά. Οι περισσότεροι ξοδεύουμε ακόμη και σχεδόν όλη μας την ζωή να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάποιον, να τον σώσουμε να είμαστε οι σωτήρες του, οι ήρωες του.

Γίνε ο ήρωας κάποιου που το έχει ανάγκη, βοήθησε τον να γίνει ήρωας και εκείνος. Δώσε του το χέρι σου να ανέβει ψηλά, να πετάξει να χαρεί να δημιουργήσει.

Τότε θα έχεις κάνει σπουδαία δουλειά! Άσε εκείνους που δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα στην ζωή τους, εκείνοι ίσως το αποφασίσουν κάποτε. Έως τότε υπάρχουν άλλοι που σε χρειάζονται.

Και είπε ο κύριος: «Πείνασα, και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου

δώσατε να πιω, ξένος ήμουν και με φιλοξενήσατε, γυμνός ήμουν και με ντύσατε, ασθένησα και με επισκεφθήκατε σε φυλακή ήμουν και με επισκεφτήκατε.»

Και οι μαθητές του τον ρώτησαν: «Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε; Ή να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένον και σε φιλοξενήσαμε; Ή γυμνό και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή, ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα;»

Και απαντώντας ο κύριος, θα τους πει:

«Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα.»

H ίδια αντίστοιχα απάντηση δόθηκε και στους άλλους που δεν τι έκαναν γιατί πίστευαν ότι η ερώτηση αφορούσε τον κύριο.

Κατερίνα Κατσάτου

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

ΒΙΚΤΩΡ ΦΡΑΝΚΛ Με νόημα αξίζει η ζωή

Πολύ ενδιαφέρον! Το έλαβα σε μήνυμα από πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο.
Αξίζει να το διαβάσει κανείς. Συχνά ακούω στις ομιλίες που παρακολουθώ για αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Και σήμερα το διάβασα πάλι για εκείνον. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γιατί ο ίδιος ο Φράνκλ αποτελεί έμπνευση για πολλούς από εμάς. Εκείνος κατάφερε μέσα από τόσο πόνο σωματικό και ψυχικό, μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, η μάλλον επιβίωσης, να μετατρέψει μια από τις χειρότερες μορφές κακοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης σε τέχνη! Ναι σε τέχνη! Τέχνη είναι να μαθαίνουμε από κάθε δυσκολία. Να την μετατρέπουμε σε γνώση και σε επίγνωση. Και εμείς μέσα σε ανέσεις συγκριτικά με τις τότε δικές τους συνθήκες , περιορίζουμε την αξία της ύπαρξης μας, να αναζητάμε την ευτυχία σε ανούσια ασήμαντα πράγματα επιφανειακών καταστάσεων σχέσεων διασκέδασης κτλ.
Και η προσδοκία για την ευτυχία είναι επίσης ανούσια αναφέρει.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι το νόημα της ζωής για τον καθένα μας.

Αναφέρει: <<Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που ζει με περισσότερο νόημα την ζωή του, του αρέσει περισσότερο να αγοράζει δώρα στους άλλους, να φροντίζει τα παιδιά και να διαφωνεί. Επίσης, οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν περισσότερο άγχος και ανησυχία στην ζωή τους σε σχέση με τους ευτυχισμένους ανθρώπους.>>


Διαβάστε όλο το άρθρο
/http://www.tilestwra.com/ena-mathima-schetika-tin-eftichia-apo-enan-epizonta-tou-olokaftomatos/

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Η προσκόλληση δεν είναι αγάπη

17 Δεκ 2016,

Οι σχέσεις που περιέχουν προσκόλληση είναι δηλητηριώδης για όλους.
Αυτού του είδους οι σχέσεις προξενούν μεγάλη δυστυχία.
Είναι πολύπλοκο να το εξηγήσει κανείς, ωστόσο θα μπορούσα να κάνω μια μεταφορά Όπως φαίνεται να ταιριάζει πολύ με το βουβό κύμα, μοιάζει σαν να είναι η επιφάνεια της θάλασσας ήρεμη αλλά στο εσωτερικό τους υπάρχει ταραχή και είναι κάτι που συμβαίνει από ανέμους που έπνεαν σε προηγούμενο χρόνο.
Οι σχέσεις με προσκόλληση βλάπτουν! Μόνο βλάπτουν! Καταστρέφουν!
Πολλοί άνθρωποι έδωσαν κυριολεκτικά την ζωή τους έκαναν θυσία στο όνομα της προσκόλλησης. Η προσκόλληση δεν είναι αγάπη, μοιάζει όμως και αυτό μπερδεύει όλο και περισσότερο τους εμπλεκόμενους σε μια τέτοια κατάσταση.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Τροφή για σκέψη...


Δυο βασικά ερωτήματα στον εαυτό μου

Πριν από αρκετά χρόνια έκανα στον εαυτό μου το εξής ερώτημα.
------------------------------------------------------------------------------
Εσύ Κατερίνα ποιο θα είναι αυτό ακριβώς που θέλεις να προσφέρεις?
Μεταξύ μας είμαστε και μεταξύ μας μιλάμε.

Απάντηση .

Πόση δύναμη έχεις? Και πως την αξιοποιείς ?



Είναι απίστευτο πόσες δυνατότητες έχει ο κάθε άνθρωπος!
Είναι τόσες πολλές που νομίζω και ο ίδιος ο άνθρωπος τις φοβάται.
Τις φοβάται διότι δεν γνωρίζει την σωστή διαχείριση τους, τον κατάλληλο
τρόπο για να αποδώσει δημιουργικά και ωφέλιμα όλη αυτή η δυναμική.
Κατασπαταλάμε τον χρόνο μας εδώ και εκεί, αποφεύγοντας να αντικρίσουμε την εσωτερική μας δύναμη.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Ο θεός είναι αγάπη και βρίσκεται τόσο κοντά...

Οι άνθρωποι συνηθίζουμε να παραπονιόμαστε,
να μεμψιμοιρούμε να μετατρέπουμε ένα μικρό πρόβλημα
σε ένα μεγάλο. Αναζητώντας γρήγορες λύσεις ,πρόχειρες λύσεις.
Για να απαλλαγούμε γρήγορα χωρίς να αποκωδικοποιήσουμε
την κατάσταση η το γεγονός, που κάτι οπωσδήποτε κάτι έχει να μας διδάξει.
Η ταχύτητα που επιλέγουμε εμποδίζει την κατανόηση, και το
θέμα το γεγονός επανέρχεται ξανά και ξανά.
Και τότε εμείς γκρινιάζουμε ακόμη περισσότερο, αλλά
η δυσκολία να ακούσουμε να δούμε, να αλλάξουμε,
μας κρατάει δέσμιους στον πόνο.
Και όταν λέμε ότι ο θεός με εγκατέλειψε τότε είναι που
θεός είναι ακόμα πιο κοντά μας, τόσο πολύ κοντά μας, που
μερικές διαπιστώνω ότι για αυτό το λόγο δεν
τον βλέπουμε δεν τον αντιλαμβανόμαστε
γιατί όπως σχεδόν όλοι άνθρωποι, έχουμε εκπαιδευτεί και
συνηθίσει να κοιτάζουμε πάρα πολύ μακριά, έτσι και εγώ,
και εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το μικρό κείμενο, και αν
σε αναστατώνει και σε προβληματίζει.
*******************************************************************
Και μόνο αν κοιτάξεις προσεκτικά γύρω από τον εαυτό σου,
και όσο μπορείς και μέσα σου,τότε είναι σίγουρο ότι κάποια πολύ μεγαλύτερη δύναμη από εσένα, θα νοιώσεις να είναι τόσο πολύ κοντά σου!
Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία –ψυχοθεραπεία

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Τι συμβαίνει και θυμώνουμε



Ίσως κάποια ιστορία να επαναλαμβάνεται πολλές φορές στην ζωή μας.
Οι πιο στενές σχέσεις στην ζωή μας είναι η πιο περίπλοκες .
Όσο περνάει ο καιρός και μεγαλώνω και ωριμάζω αντιλαμβάνομαι μια νέα οπτική των πραγμάτων. Εδώ συνειδητοποιώ πόσο ισχύει η αρχή να αγαπάς και να γνωρίζεις τον εαυτό σου πρώτα και μετά τους άλλους που όταν αυτό παραβιάζεται τελικά είναι καταστροφή. Διότι έτσι ούτε τον εαυτό σου βοηθάς αλλά ούτε και τους άλλους.
Το θέμα είναι πως ακριβώς να καταφέρεις να διαχωρίσεις την ανάγκη που προηγείται, πότε είναι η εξαίρεση. Πολλές φορές μπερδευόμαστε στις σχέσεις μας. Τα πιο κοντινά μας πρόσωπα θεωρούμε ότι ντε και καλά πρέπει να τα αγαπάμε και να μας αγαπούν.
Τελικά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να νοιώσει κάτι που δε μπορεί η δεν εμπνέεται να νοιώθει.
Η αγάπη κερδίζεται εκατέρωθεν, καλλιεργείται αναπαράγεται δυναμώνει.
Σαφώς δεν εννοώ με τίποτα αν υπάρχει έλλειψη της αγάπης ότι σε αυτό το κενό πρέπει να συμπληρωθεί με κάτι, κάτι που συνήθως είναι θυμός μνησικακία, φθόνος ,εκδίκηση. Ποτέ δεν ωφέλησαν κανένα άνθρωπο που κουβαλούσε αυτά τα συναισθήματα! Θυμός που έχει λόγο ύπαρξης τις περισσότερες φορές.
Ο θυμός είναι το σύμπτωμα ότι κάτι νοσεί σε μια σχέση.
Ο θυμός είναι καλός όταν είναι εξηγήσιμος, όταν τον αξιοποιεί κάποιος σαν ένα ωφέλιμο συναίσθημα αλλά που η διάρκεια του να μην ξεπερνάει το σωστό χρονικό όριο.
Παράδειγμα συμβαίνει σε κάποιον κάτι και πυροδοτεί τον θυμό του.

Θα έλεγα ότι αρχικά χρειάζεται μεγάλη προσοχή και διάκριση για τον λόγο που πυροδότησε αυτό το συναίσθημα.

Αν πραγματικά ευθύνεται άλλο άτομο ,η εμείς! Εμείς πως?
Είτε γιατί είχαμε συνηθίσει να μας κάνουν όλα τα χατίρια, και αν κάποιος αντισταθεί με ένα όχι γίνεται εχθρός μας. Είτε γιατί δεν αναλύσαμε σωστά ήρεμα μια κατάσταση και βιαστήκαμε να βγάλουμε συμπεράσματα.
Έκβαση ενός εγωιστικού τρόπου σκέψης.
Είναι πολύπλοκο κάποιες φορές το από πού προέρχεται αυτό το ισχυρό συναίσθημα. Να νοιώθει δηλαδή κάποιος αδικημένος ενώ στην ουσία μπορεί εκείνος να αδικεί ,επειδή είναι απαιτητικό πλάσμα. Κάτι που σχεδόν λίγο η πολύ όλοι έχουμε υπάρξει. Εδω είναι λοιπόν που χρειάζεται η διάκριση. Και μάλιστα η διαδικασία της αυτογνωσίας βοηθάει πάρα πολύ γιατί κυρίως εμπεριέχει την τάση της δικαιοσύνης, και της ανακάλυψης του εαυτού και που αυτό σημαίνει ότι αποκτάει την δύναμη και την σιγουριά της σωστής κρίσης, αποδέχεται και δέχεται και τα δικά του λάθη στις σχέσεις του ,αυτό είναι δύναμη είναι προτέρημα των δυνατών ανθρώπων.
Μετά από αυτή την διαδικασία που μπορεί μερικές φορές να είναι
και επίπονη ακολουθεί η ίαση! Η αυτοϊάση που την διαδέχεται και ανταμείβεται μια πιο υγιής ζωή. Έχει εκτοπίσει τα ΕΓΩ του και έτσι και αλλιώς δεν ήταν δικά του ,δανεισμένα ήταν. Και ότι είναι δανεικό επιστρέφεται εκεί που ανήκει.
Απελευθερωμένος ο άνθρωπος από τα πολλά ΕΓΩ του ,είναι πραγματικά πιο ολοκληρωμένος τουλάχιστον από πριν. Ένα σπουδαίο μοντέλο ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου βρίσκεται στο βιβλίο <<οι περιοχές των σφαλμάτων σας>> . του Γουαιην Ντύερ στις τελευταίες σελίδες .


Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία – ψυχοθεραπεία
Χαλκίδα – Αθήνα












Από πού αποζητάμε αποδοχή αναγνώριση και αγάπη?


Ένα άτομο που δεν λαβαίνει κανενός είδους συναισθηματικής υποστήριξης από την οικογένεια του, ενώ προσπαθεί όσο μπορεί καλοπροαίρετα ,για το καλύτερο και συνεχίζει να αποζητά αποδοχή αναγνώριση αγάπη κάτι που δεν συμβαίνει, βυθίζει περισσότερο το εαυτό του στην απογοήτευση, στην αυτοαπόρριψη.
Ένα συστατικό που λέγεται ΑΓΑΠΗ και υπάρχει σε κάθε μορφή σχέσης είναι από μόνο του θεραπευτικό και η ΔΥΝΑΜΗ, αυτή η δύναμη που χρειάζεται κάθε πλάσμα για να επιβιώσει. Αν λείπει η αγάπη δεν υπάρχει χώρος και για την δύναμη. Θα έλεγα ότι η σειρά των πραγμάτων έχει κάπως έτσι.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Εκκρεμότητες από μεταφορά, σε μεταφορά

8 Δεκ 2016


Προηγούμενα υπόλοιπα

Μια λογιστική αρχή ,και μάλιστα πάρα πολύ απλή, αλλά την θεωρώ σπουδαία, κρατάει και μεταφέρει τα προηγούμενα υπόλοιπα!
Όταν αυτά δεν καταγραφούν σωστά ,τότε στα νέα δεδομένα βγαίνει πάντα το λάθος .
Όταν γεμίζει μια σελίδα (ημέρα ) υπάρχει η σημείωση (σε μεταφορά), και πρέπει να μεταφερθεί η όποια εκκρεμότητα ,έτσι η νέα σελίδα ξεκινάει (από μεταφορά). Αν δεν γίνει αυτή η διαδικασία σωστά, συσσωρεύονται προηγούμενα υπόλοιπα και λάθη, και ποτέ λογιστικά δεν υπάρχει αυτό που λένε ισολογισμός.
Η άλλο λογιστικό παράδειγμα: Στην αριστερή σελίδα καταχωρείται το Ενεργητικό και στη δεξιά το Παθητικό. Και εκεί χρειάζεται μια λογιστική εξίσωση.
Έχω παρατηρήσει ότι όσες φορές παρέλειψα την σημείωση από μεταφορά, και σε μεταφορά, αγνοώντας το προηγούμενο υπόλοιπο προέκυψε το αθροιστικό λάθος. Πάντα !! Επίσης πολύ σημαντικό είναι να τονίσω , ότι όταν άφηνα την καθημερινή δουλειά με τον εαυτό μου, μια διαδικασία στην αρχή δύσκολη και επίπονη, δεν είχε αποτέλεσμα και επέστρεφα να βρω που ήταν το λάθος ,η την εκκρεμότητα. Αυτό με γύριζε σε ένα χαοτικό συναίσθημα.
Όταν όμως έβρισκα την ροή μέσα από μια καθημερινή αυτοπειθαρχία ήταν σίγουρο ότι είχε αποτέλεσμα.
Είχε εκπληκτικά αποτελέσματα που οδηγούσαν σε μια πολύ πιο όμορφη και βατή ζωή. Και μάλιστα με πιο ομαλές σχέσεις.
Η διάθεση χρειάζεται και η πρόθεση, είναι οι προϋποθέσεις να αλλάξει κάποιος τον εαυτό του. Και εκείνος που θα βγάλει από το λεξιλόγιο του την φράση <<έτσι είμαι εγώ δεν αλλάζω, αυτός είναι ο χαραχτήρας μου>>. Καταλήγει σε μια παγιωμένη κατάσταση με μηδαμινά συναισθήματα, και ακόμη πιο ελάχιστη αγάπη του εαυτού του.
Αυτή η φράση είναι το φρένο είναι οι μπάρες που κλείνουν απαγορευτικά την διέλευση ενός νέου δρόμου ,μια νέας ζωής μια καλύτερης ζωής αναμφίβολα. Ότι φροντίζεται με αγάπη ,αγάπη θα επιστρέψει και χαρά. Παρατηρώ κάτι τόσο απλό, ένα φυτό, όταν ένα φυτό φροντίζεται πόσο αλλάζει, πως αναπτύσσεται πόσο πιο όμορφο, πιο δροσερό λαμπερό υγιές φαίνεται και λάμπει.
Θα πρότεινα σε όποιον επιθυμεί να αυτό εκπαιδευτεί να δημιουργήσει ένα καθημερινό ημερολόγιο.
Ας ξεκινάει κάθε μέρα με αυτές τις 3 μαγικές λέξεις.
Συγνώμη! Σε ευχαριστώ! Σε αγαπώ!
Αρχική μου σκέψη είναι να απευθύνεται στο θεό.
Μετά στον εαυτό μου.
Και τέλος στον άνθρωπο που με ενδιαφέρει εκείνη την ημέρα ,που απασχολεί την σκέψη μου ευχάριστα και δυσάρεστα.
Προετοιμασία μια έτοιμη φόρμα στο word.

Ημερομηνία …
Γράψε τις 3 θαυματουργές λέξεις !

……………………………………………………………………….........

Σημερινό θέμα

……………………..

Προηγούμενο θέμα από μεταφορά.

…………………………………………………………………………….

Στο τέλος της σελίδας
θέμα σε μεταφορά

…………………………………………………………………………….

Αν κάποιος δεν μπορεί μόνος ας δοκιμάσει με βοήθεια με στήριξη,
το προτείνω και το θεωρώ αναγκαίο να έχει βοήθεια.
Υπάρχουν ειδικοί, ψυχολόγοι, ψυχοθεραπευτές ,ομάδες αυτοβελτίωσης,
αυτό- βοήθειας ,αδελφότητες ,ένας καλός πνευματικός κ.α
Ομιλίες σεμινάρια αυτογνωσίας ,εναλλακτικές τεχνικές
συναισθηματικής απελευθέρωσης
Διαλογισμός ,yoga,κ.α

Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία μ-ψυχοθεραπεία.
Χαλκίδα - Αθήνα

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Πότε μπορεί ο άνθρωπος να έχει ψυχική και σωματική υγεία .




1.Με μια καλή προσωπική ζωή και αν όχι τέλεια, να επιδέχεται όμως βελτίωση εκατέρωθεν,
και από κάτω σαν βάση χαλί αγάπης ,με χρώματα θαλπωρής με αποδοχής κατανόησης
αλληλοσεβασμού, αναγκαία για τις ισορροπίες.

2.Μια καλή κοινωνική ζωή με αγαπητούς φίλους που μοιράζεται ο άνθρωπος τις στιγμές του,
τις ιδέες του, τους προβληματισμούς του, την ψυχαγωγία, και γιατί όχι και την διασκέδαση.
Σχέσεις τέτοιες που να δίνουν στον άνθρωπο αγάπη και αλληλοϋποστήριξη.

3.Μια καλή οικονομική βάση επίσης χρειάζεται για να μην έχει άγχη που
εμποδίζουν την αύτοβελτίωση του.
(Βέβαια και αυτό αν υπάρχει δίνει ευκαιρίες αυτογνωσίας από μόνο του)
Διότι απλώς κάθε πρόβλημα έχει λύσεις, και κάθε λύση περιέχει την χαρά.
Και η χαρά αναπαράγει τι…άλλο από χαρά?


Κανένας άνθρωπος ωστόσο που είναι αρνητικός σε όλα αυτά, η που τα εμποδίζει
τα μπλοκάρει,δεν θα είναι ποτέ πραγματικά χαρούμενος αλλά σίγουρα ούτε και υγιής.
Οι παγίδες που στήνει οι ίδιος ο άνθρωπος στον εαυτό του είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες.
Πολύ σύνθετες και γεμάτες από δανεισμένες πεποιθήσεις, οι οποίες ανεβάζουν τον
βαθμό δυσκολίας για να μπορέσει ο ίδιος να τις διακρίνει.Αντί να κάνει αυτή
τη διάκριση κάνει συνεχώς επικρίσεις στον εαυτό του.
Και απλώς αυτό χειροτερεύει όλο και περισσότερο τα πράγματα.
Γεμίζοντας την ψυχή του με αυτοκριτική και ενοχές ,έχει
βάλει τα πιο ισχυρά αδιαπέραστα εμπόδια.


Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία –ψυχοθεραπεία





Λιγα απο τα ερασιτεχνικά έργα μου

  Λιγο χρώμα σε καμβά ενεργοποιεί την χαρά της δημιουργίας!