Ακόμα τα ίδια ισχύουν και σήμερα! Και πάλι το ίδιο θα έλεγα! Έως τότε τα που ανέβηκε αυτή η κοινοποίηση τα πράγματα και η ανάγκη για αλλαγές αφορούσαν στην ατομική προσωπική μας ζωή. Ήταν ένα στάδιο που χρειάζονταν ήταν αναγκαίο να κάνουμε εσωτερικές και πνευματικές αλλαγές, τώρα έπρεπε ήδη να είμαστε έτοιμοι. Έτσι μόνο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ανώδυνα όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε στο σήμερα. Τώρα καλούμαστε δυστυχώς εντελώς απροετοίμαστοι να δεχτούμε και να κάνουμε βίαια τις αλλαγές. Πολλοί σου λένε «εστιάσου στα καλά και στα θετικά!!» ναι σωστά συμφωνώ απόλυτα, και εγώ αλλά για να το κάνεις αυτό και να έχει αποτέλεσμα χρειάζεται να υπάρχει εσωτερική πνευματική υποδομή. Αν δεν υπάρχει; Τι θετικό θα μπορούσε να δει κανείς; Για να το δεις χρειάζεται προπόνηση σε αυτή την κατεύθυνση. Πως θα το δεις αν έχεις για πολλά χρόνια προπονηθεί ο νους στο αντίθετο; Άρα το να εστιάσω στο θετικό γίνεται τώρα; Θα το χαιρόμουν πολύ αν μάθαινα πώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι το καταφέρνουν. Αλλά είμαι στην δυσάρεστη θέση να πω το αντίθετο. Όταν κυριαρχεί ο φόβος σε μια ταραγμένη ψυχή σε έναν άνθρωπο που είναι μόνος με ένα σωρό δυσκολίες να αντιμετωπίσει που σκέφτεται ότι δεν υπάρχει κοινωνικό, οικογενειακό πολικό στήριγμα, όταν το φοβίζουν τόσο πολύ και το απομονώνουν ακόμα περισσότερο τι σημαίνει για εκείνο η φράση εστιάσου στο καλό και στο θετικό; Πως μπορεί να το δει να το εντοπίσει χωρίς ανθρώπινη επαφή χωρίς μια αγκαλιά, χωρίς αγάπη, με προβλήματα υγείας και ενδεχομένως κάποιας ηλικίας άνεργοι και μόνοι, αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο και να μην λέμε εστιάσου στο καλό και στο θετικό. Ας με συγχωρήσουν οι φίλοι που διαφωνώ μαζί τους, αλλά πάντα είχα γνώμονα την εντιμότητα, το ήθος και όντας γήινη στις σκέψεις και στις θέσεις μου σκέφτομαι μήπως κάποιες φορές κάποιοι άνθρωποι με γεμάτο το νου τους από δυσκολίες ανασφάλεια και φόβο πώς να νιώθουν όταν ακούν αυτή την παρότρυνση. Ίσως και να θυμώνουν, λογικό, ίσως και να προσπαθούν, λογικό, μπορούν όμως να τα καταφέρουν; Και όταν όπως είναι φυσικό δεν τα καταφέρνουν να γυρίσουν τον διακόπτη μήπως είναι χειρότερα τα πράγματα τότε; Μήπως η ελπίδα γίνεται απογοήτευση; Και τι μπορεί να γίνει κατά την γνώμη μου θα έλεγε κάποιος. Αυτό που πραγματικά πιστεύω ότι θα είχε αποτέλεσμα θα ήταν μια πραγματικά υποστηρικτική στάση, με κατανόηση με αγάπη από εκείνους που μπορούν να προσφέρουν. Μπορεί να μας στέρησαν τις ανθρώπινες επαφές ,που από αυτή ακριβώς την απαγόρευση μπορούν να γεννηθούν χιλιάδες προβλήματα στο κάθε άνθρωπο και να έχει ανάγκη από βοήθεια και ο κάθε ένας με τόσα προβλήματα πως μπορεί να είναι αλληλέγγυος όταν δεν μπορεί να βοηθήσει να στηρίξει αφού αυτά είναι ακριβώς που χρειάζεται ο ίδιος πρώτα. Η δική μου πρόταση είναι να δώσουν βοήθεια εκείνοι που μπορούν σε εκείνους που την χρειάζονται μέχρι να δυναμώσουν. Αλληλεγγύη έστω και από απόσταση. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον δεν είναι ούτε θεός ούτε θηρίο όπως έλεγε ο Αριστοτέλης επειδή θεοί δεν τα καταφέραμε προς το θηρίο μας καθοδηγούν, αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να καταλάβουμε και ενωθούμε έστω και από απόσταση, τότε θα έχει δύναμη και ισχύ να δίνουμε ευχές και παροτρύνσεις. Οι βολεμένοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν εκείνους που δεν είναι πολλές φορές το ''βόλεμα'' κάνει εγωκεντρικό τον άνθρωπο. Δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για κάποιον άλλον άνθρωπο .Ωστόσο αυτή είναι η πραγματική υπέρβαση για εμένα, να βρεθεί το θάρρος να δει πιο καθαρά εκείνος που μπορεί που είναι καλά, η καλύτερα εκείνον που δεν μπορεί, και να το στηρίξει μ και προς θεού δεν μιλώ για ελεημοσύνη πότε μα πότε δεν έχω μιλήσει για αυτό και πάντα το διαχωρίζω βοήθεια σημαίνει να σου δώσω το χέρι μου να σηκωθείς και να σου δείξω πως θα περπατάς και να σε στηρίξω να το κάνεις αυτό να ανοίξεις ξανά τα φτερά σου! Αυτό ακριβώς εννοώ με τον όρο βοήθεια!!!
Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή θεραπεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου