Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020

11.Για τους ευαίσθητους φίλους μου

11.Για τους ευαίσθητους φίλους μου. 




Eικόνα:https://spiritualityhealth.com

Η κρίση ήταν ένα προστάδιο που έφερε μάλλον στο φως την εσωτερική πραγματική απομόνωση μας! Και η καραντίνα (εγκλεισμός) μας έφερε αντιμέτωπους με την εσωτερική φωνή εκείνη που πάντα είχε κάτι να μας πει ενώ εμείς αδιαφορούσαμε για τα μηνύματα της , κάνοντας οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό που χρειαζόταν να κάνουμε πραγματικά. Να την ακούσουμε! Να τη αφουγκραστούμε! Να στραφούμε μόνο σε ένα βήμα προς την εσωτερική μας αναζήτηση, σε μια ευκαιρία για αλλαγές ουσιαστικές, να αναθεωρήσουμε τα πραγματικά μας θέλω. Να αναρωτηθούμε, να θέσουμε το πιο κύριό ερώτημα στον εαυτό μας ο καθένας ,που στα αλήθεια; Που πηγαίναμε; Που θέλουμε να πάμε; που μπορούμε και από που ερχόμαστε;

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020

Το φως της γνώσης


Αυτό που πλέον είμαι σίγουρη είναι ότι,ή ζωή είναι ένα δύσβατο μονοπάτι και για να το διανύσει ο άνθρωπος με ασφάλεια, χρειάζεται το φως της γνώσης.Χωρίς αυτό το φως βαδίζουμε επικίνδυνα και άσκοπα.


https://www.facebook.com/katsatuk

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Η μεταμόρφωση της κάμπιας σε πεταλούδα

Η μεταμόρφωση της κάμπιας σε πεταλούδα 



 Η μεταμόρφωση  είναι κάτι υπέροχο!

Αν αποφεύγουμε την μεταμόρφωση επέρχεται η παραμόρφωση!

Παρακολούθησα ένα υπέροχο βίντεο που θα βρεις το link στο τέλος της σελίδας.

Και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μερικές σκέψεις.

Διαρκεί πολύ λίγα λεπτά αλλά  αξίζει να τα  αφιερώσει κανείς σε αυτό το βίντεο! Αξίζει γιατί μπορεί να του αλλάξουν την ζωή!

Μια νέα ζωή! Την ζωή μας. Ένα ερέθισμα που μπορεί κανείς να πάρει από μια μεταμόρφωση για ένα σπουδαίο και καθοριστικό μάθημα ζωής! Η σοφία της φύσης πάντα μας διδάσκει. μάλιστα  ασταμάτητα, αλλά εμείς,  οι περισσότεροι αγνοούμε αυτές τις διδαχές. Τις προσπερνάμε χωρίς να τις αξιολογήσουμε.

Προσωπικά όταν έβλεπα μια κάμπια τρόμαζα η αηδίαζα και  για 7 χρόνια, την εποχή που έβγαιναν οι κάμπιες , δεν κατάφερα να μάθω πόσο σπουδαίο μάθημα  θα μου έδιναν αν με προβλημάτιζε και με έβαζε σε σκέψεις η ύπαρξη τους έστω και για λίγο και αντί απλώς να τις φοβάμαι και να απομακρύνομαι, έφτανε να σκεφτώ ότι η φύση ξέρει!  Και θα βοηθούσε να σκεφτώ τι έχει να μου διδάξει και εμένα.

Ωστόσο δεν πείραξα ποτέ καμία , πρόσεχα και όταν περπατούσα μην τις πατήσω.

Κάθε εποχή που έβγαιναν λοιπόν χιλιάδες μέσα σε ένα δασάκι γεμάτο πεύκα, παρατηρούσα χιλιάδες λιωμένες .Μια μέρα είδα μια ηλικιωμένη κυρία να το κάνει! Εκείνη ήταν !Ναι εκείνη τις σκότωνε! 

'Έλεγε ότι καταστρέφουν τα πεύκα, και θυμωμένη πατούσε όπου έβλεπε κάποια. Μάλιστα αισθανόταν περήφανη επειδή θεωρούσε ότι προσέφερε έργο. Ούτε μια στάλα ενδοιασμό δεν είχε που το έκανε! Αντιθέτως ήταν και ευχαριστημένη! Μετά με επιμονή καλούσε κάποια υπηρεσία να ψεκάσει για να εξαφανιστούν, και νομίζω το κατάφερνε.

Αλλά τώρα σκέφτομαι ότι η εξαφάνιση από τόσες κάμπιες, μήπως εμπόδιζε την εμφάνιση και των πεταλούδων; Δεν ήταν μια παρέμβαση στην φύση; Κάτι είχε δημιουργηθεί και κάτι θα συνέχιζε να δημιουργείται να αποδομείται και να αναδομείται. Κάτι που πριν  πεθαίνει για να ανασταίνεται μετά.

Η κάμπια πράγματι τρώει γρήγορα, καταβροχθίζει στους θάμνους τα φύλλα, μέχρι να γίνει χρυσαλίδα σε κουκούλι, όπου εκεί όμως γίνεται και η μεταμόρφωση.  Αποδομείται η κάμπια και ταυτοχρόνως δομείται ένας νέος οργανισμός, η πεταλούδα. Μέσα στο κουκούλι υπάρχει χάος για ένα διάστημα, ενώ  αποδομούνται τα κύτταρα της κάμπιας και δομούνται της πεταλούδας.

Αλήθεια υπάρχει κανείς θνητός που δεν πέρασε στην ζωή του αυτήν την διαδικασία;

Βγαίνουμε από το αυγό, γινόμαστε κάμπιες καταβροχθίζουμε οτιδήποτε καλό και κακό, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γινόμαστε χρυσαλλίδες και παλεύουμε μέσα στο κουκούλι να ξεφύγουμε από αυτό, όχι για να ελευθερώσουμε το πνεύμα μας την ψυχή μας, που αυτό θα έπρεπε ,για την εξέλιξη μας ,δυστυχώς όχι , μην γνωρίζοντας πόση ομορφιά κρύβουν όλα αυτά ,όπως της πεταλούδας ,φοβόμαστε την αλλαγή την μεταμόρφωση την απελευθέρωση από τις συνήθειες μας ,ενώ είμαστε συνηθισμένοι στην κατασπατάληση του χρόνου της ζωής μας καταπίνοντας τον αχόρταγα, και περιμένοντας ένα θαύμα που θα αλλάξει τα πράγματα, ανησυχούμε και δεν κρύβουμε την αγάπη μας για αυτές τις συνήθειες, και χωρίς να περιμένουμε την εξέλιξη και την εμφάνιση του νέου κρυβόμαστε μέσα στο κουκούλι μας ώστε να γυρίσουμε πάλι στις συνήθειες μας, κρυβόμαστε και καταστρέφουμε αυτό το υπέροχο που υπάρχει και μέσα μας όπως στο κουκούλι, έτσι και σε εμάς, υπάρχει η αποδόμηση και δόμηση του νέου.

Άραγε πόσες φορές δεν σκοτώσαμε αυτό το νέο που ήθελε να βγει στην επιφάνεια;  

Κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα. Τα κύτταρα μας ανανεώνονται πάρα πολύ συχνά γίνονται εσωτερικές διεργασίες με απόλυτη σοφία.

Αλλά για το νου μας και το πνεύμα μας, την ψυχή μας  χρειάζεται να εργαστούμε.

Με αυτογνωσία όπως ορίζει και το δελφικό παράγγελμα από τον Θαλλή  ''γνωθι σαυτόν'' 

Έτσι θα γίνουμε η ομορφιά που είμαστε! Και έτσι θα θυμηθούμε πόσο ωραίο είναι αυτό που είμαστε και θα αναδυθεί το άρωμα του,  και αφού το μυρίσουμε δεν θα επιστρέψουμε στο κουκούλι - φυλακή, γιατί το άρωμα αυτό είναι το πιο φρέσκο  το πιο  δυνατό και το πιο μεθυστικό ,το ακριβότερο, και ονομάζεται ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ.

Σου παραθέτω και το link από  αυτό το  βίντεο που με ενέπνευσε να γράψω αυτά τα λίγα λόγια μέσα από την καρδιά μου και το βίωμα μου.

https://www.youtube.com/watch?v=kVm5k99PnBkπηγή national geographic greece


Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου έχει ακριβώς αυτόν το σκοπό να εμπνευστείς να προχωρήσεις να αναζητήσεις και να φτάσεις εκεί που και η λέξη ανάγνωση, ετυμολογικά σε οδηγεί.

Ανά - γνώση



Κατερίνα Κατσάτου -  Ενεργειακή θεραπεύτρια

 

 


ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ -ΒΟΒΟΛΗΣ

https://www.youtube.com/watch?v=oWFuP1ihr3g&feature=emb_logo 

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020